Σε μια φαλλοπλαστική επέμβαση μπορούν να πραγματοποιηθούν είτε επιμήκυνση, είτε πάχυνση πέους. Συνήθως οι παρεμβάσεις αυτές συνδυάζονται στην ίδια επέμβαση, ώστε να επιτευχθεί ένα άριστο αισθητικό αποτέλεσμα. Οι διαδικασίες αυτές περιλαμβάνουν γρήγορη περίοδο αποκατάστασης, άμεσα ορατά αποτελέσματα και δεν δημιουργούν κανένα πρόβλημα στην στυτική λειτουργία.

    Η πάχυνση πέους με υαλουρονικό οξύ προσφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα, καθώς αποτελεί μια ελάχιστα επεμβατική διαδικασία που πραγματοποιείται αναίμακτα κι ανώδυνα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Τα αποτελέσματα είναι άμεσα ορατά και διαρκούν περίπου 1 χρόνο. 

    Η επιμήκυνση και η πάχυνση του πέους γίνονται ταυτόχρονα σε μία μόνο επέμβαση δίνοντας το μέγιστο δυνατό αισθητικό αποτέλεσμα στον άντρα.

    Η κάμψη του πέους ή αλλιώς η νόσος Peyronie (Περονί) εκδηλώνεται με επώδυνες στύσεις, καμπυλότητα του πέους ή ο ασθενής αναφέρει ότι ο ίδιος ψηλαφεί κάποια σκληρία στο πέος του. Ο βαθμός αυτών των συμπτωμάτων μπορεί να ποικίλλει σημαντικά μεταξύ των ασθενών και ακόμη και μεταξύ του ίδιου ασθενή με την πάροδο του χρόνου. Είναι επίσης πολύ συχνό για τους άνδρες με κάμψη του πέους να βιώνουν απώλεια σεξουαλικής αυτοπεποίθησης, ελκυστικότητας και ψυχολογική δυσφορία.

    Η νόσος Peyronie πιθανότατα προκαλείται από άμεσο τραυματισμό στο πέος. Ωστόσο, η αιτία της νόσου Peyronie φαίνεται να είναι πολυπαραγοντική και δεν είναι ακόμα πλήρως κατανοητό γιατί ορισμένοι άνδρες εμφανίζουν την πάθηση και άλλοι όχι. Η κάμψη του πέους σε πολλές περιπτώσεις συνδέεται με το σακχαρώδη διαβήτη, την προχωρημένη ηλικία και το κάπνισμα. Πιστεύεται επίσης ότι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ της νόσου του Peyronie και της νόσου Dupuytren.

    Η απώλεια της στυτικής λειτουργίας στην περίπτωση κάμψης του πέους είναι ένα αρκετά συχνό φαινόμενο. Η στυτική δυσλειτουργία εμφανίζεται συχνά στους ασθενείς με νόσο Peyronie και οφείλεται συχνά στην ψυχολογική δυσφορία που αισθάνονται οι ασθενείς. Υπάρχουν και περιπτώσεις όμως που η ίδια η νόσος μπορεί να διαταράξει και τον στυτικό μηχανισμό.

    Οι επιλογές θεραπείας εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη σοβαρότητα της κάμψης του πέους και τη στυτική δυσλειτουργία. Υπάρχουν τέσσερις κύριοι τύποι επεμβάσεων για την πεϊκή κάμψη. Η επιλογή της κατάλληλης χειρουργικής τεχνικής εξαρτάται από την εμπειρία και το πόρισμα του θεράποντος ιατρού, πάντα σε συνδυασμό με τις προσδοκίες του ασθενούς και με σεβασμό στις επιθυμίες του.

    Η θεραπεία για τη στυτική δυσλειτουργία διαμορφώνεται ανάλογα με την αιτιολογία της πάθησης, τις ανάγκες τις κάθε περίπτωσης και τις επιθυμίες του πάσχοντα. Οι διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής από το στόμα, τις ενδοπεϊκές ενέσεις, τη θεραπεία με κρουστικά κύματα και τέλος τη χειρουργική τοποθέτηση πεϊκής πρόθεσης, η οποία αντιπροσωπεύει την τελική και οριστική λύση στα προβλήματα στύσης.

    Μετά από χειρουργική επέμβαση στον προστάτη, ένα σημαντικό ποσοστό ανδρών θα παρουσιάσουν στυτική δυσλειτουργία τους πρώτους μήνες μετά τη θεραπεία. Μετά από μια τέτοια επέμβαση, όλοι οι άνδρες θα πρέπει να μπαίνουν σε πρωτόκολλα αποκατάστασης της στυτικής λειτουργίας ανεξάρτητα από το αν έχουν στύση ή όχι. Για την αποκατάσταση της στυτικής λειτουργίας μετά από ριζική προστατεκτομή, υπάρχουν αρκετές διαθέσιμες λύσεις, είτε ελάχιστα επεμβατικές, είτε χειρουργικές. Οι διαθέσιμες επιλογές περιλαμβάνουν τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής, τις ενδοπεϊκές ενέσεις, τα κρουστικά κύματα και την χειρουργική τοποθέτηση πεϊκής πρόθεσης.

    Στην πραγματικότητα, η εμφάνιση ακράτειας ούρων μετά από επέμβαση στον προστάτη αποτελεί μια δυσάρεστη επιπλοκή. Ωστόσο, η κατάσταση αυτή μπορεί να αντιμετωπιστεί είτε με συντηρητικές, είτε με χειρουργικές μεθόδους. Οι συντηρητικές μέθοδοι περιλαμβάνουν την έγχυση ειδικών ουσιών στον αυχένα της ουροδόχου κύστης. Οι επεμβάσεις που μπορούν να πραγματοποιηθούν για την αντιμετώπιση της ακράτειας ούρων μετά από επέμβαση αφαίρεσης του προστάτη είναι η τοποθέτηση ειδικής ταινίας ακράτειας ή τεχνητού ουρηθρικού σφιγκτήρα.